Na de release van ons eerste album 'STOU!' in 2019, willen we graag een laatste videoclip maken voor een nummer dat ons dierbaar is, "Kumbuka" (= "Herinner je" in Swahili).

Het liedje interpelleert onze voorouders over het koloniale verleden. Het geeft een chronologisch overzicht van de twee periodes die de Belgische kolonisatie van Congo kenmerkten. Het liedje breekt taboes en ijvert voor een collectief bewustzijn over deze kwestie!

Genesis en makers van het project

Het liedje "Kumbuka" komt uit een geëngageerd album dat in 2019 werd uitgebracht door de Brusselse groep FAFOUL. Ken je ons?

FAFOUL zijn twee 'zinnekes' uit Brussel, Gilles en Renaud, twee jeugdvrienden (zoals je op de foto kan zien...). Ze hebben allebei een liefde voor muziek en zijn allebei even toegewijd aan hun werk: sociaal werk. In 2018 wilden ze samen een album maken over maatschappelijke thema's die hen nauw aan het hart liggen.

Het is het liefdesliedje 'Mon étincelle' (Mijn Vonk) dat de aanzet zal geven tot het creëren van een album... De bedoeling was dus om een eclectisch, burgerlijk en geëngageerd album te hebben.

Omdat Renaud een multi-instrumentalist is, zal hij de meeste liedjes componeren. Gilles heeft een schrijf- en rap-ervaring in de Brusselse band Ozmose en zal beginnen met het schrijven en interpreteren van de teksten. Het album behandelt thema's zoals genderidentiteit, migratie, het kapitalisme, de situatie van Palestina, ...

FAFOUL werkte samen met verschillende artiesten om de nummers op te nemen, zoals trompettist Eric Yovogan, violisten Cristian Adriesii en Alexia Sonveau, saxofonist Pieter Eerlings, elektrisch gitarist Augusto Lao Martin en baglamaspeler Harun Özdemir!

Drie nummers rekenen op een featuring: de groep Ozmose voor het nummer "Nunca màs", de Palestijnse zanger Alaa Shublaq voor het nummer "Pour Mahmoud" en de Belgisch-Congolese zusters Anita en Marie Daulne voor het nummer "Kumbuka".

De videoclips die de liedjes vergezellen, zijn volledig zelf geproduceerd en FAFOUL kon rekenen op talrijke samenwerkingen met geëngageerde burgers en militante verenigingen.

Zo werd "Nunca màs", dat over het migratievraagstuk praat, gefilmd tijdens de antiracistische betoging in 2019 in samenwerking met het M.R.A.X., het burgerplatform ter ondersteuning van vluchtelingen, Platform 21/3, de coördinatie van migranten zonder papieren, Nomad's Prod en telt onder de figuranten kunstenaars, activisten en burgers die zich inzetten rond deze kwestie zoals Alexis Deswaef, Joy Slam, Zakia Khattabi, Zoé Genot, de stem van migranten zonder papieren, Francine Kouablan,... .

Maar voor "Kumbuka" willen we de lat wat hoger leggen! 'Kumbuka' heeft al kunnen rekenen op een aantal mooie samenwerkingen met de Belgisch-Congolese zussen en kunstenaars Anita en Marie Daulne. Deze twee zangeressen zetten zich al meer dan 20 jaar in voor de strijd en de erkenning van een Afropese identiteit door middel van muziek.

In het begin...een intentie...

Het is onder meer na een "de-koloniale" rondleiding, begeleid door 'Memoire coloniale' in Brussel dat we het belangrijk vonden om dit thema in ons album te behandelen.

We vertrekken immers van de vaststelling dat deze periode zeer slecht gekend is door de Belgen en dat het, om ons te kunnen verzoenen met dit duistere verleden, noodzakelijk was om een herinneringsplicht te vervullen. Want 'kumbuka', 'zich herinneren', is een eerste verplichte stap om te (er)kennen wat er gebeurd is!

Want lopen we zonder (er)kennis niet het risico dat we de mechanismen die dit koloniale fenomeen rechtvaardigden ad infinitum reproduceren? Is het niet onder andere het gebrek aan kennis over het koloniale verleden dat tot op de dag van vandaag de kapitalistische, racistische en discriminerende dynamiek voedt?

De geschiedenis is dus niet hersteld geweest, maar eerder geëvangeliseerd, witgekalkt naar het beeld van een zogenaamd beschavingswerk.

Het volstaat om in bepaalde steden rond te lopen, om bepaalde monumenten, standbeelden, straatnamen, volkstradities, uitdrukkingen,... te observeren, om te beseffen dat dit verleden nog steeds het dominante beeld prijst, terwijl het een denigrerend beeld van het zogenaamde 'gedomineerde' terugstuurt.

Dit verleden beter leren kennen is dus ook een manier om er zich bewust van te worden, om het te kunnen nuanceren en om zich te kunnen positioneren als burger van België en van de wereld.

Pas op, ver weg van ons om ons deze kwestie toe te eigenen of om de protagonisten te zijn van de antikoloniale strijd!

Het liedje is uitdagend, is een oproep om ons land, zijn vorstendom, zijn instellingen en zijn burgers te sensibiliseren om dit verleden te kennen, te erkennen, te herdenken en nooit te vergeten, in de hoop dat daden van herstel en deconstructie zullen blijven volgen!

Van het liedje tot een videoclip...

Voor de realisatie van deze laatste videoclip wilden we een beroep doen op externe mensen die gevoelig zijn voor het thema en al ervaring hebben met de realisatie van videoclips. We zijn dan ook verheugd om samen te werken met David Marolito als regisseur en als co-regisseur en filmmaker Pierre Vanneste.

Volgens onze regisseur is dit het universum (in het frans) waarin we ons via deze clip willen verdiepen:

"Un chant qui interroge nos ancêtres, dénonce la responsabilité de notre état, de la folie coloniale de la monarchie belge qui fit du Congo son "jardin personnel".
Regarder le passé en face pour construire un avenir commun sans "blanchir" la mémoire. Aimé Césaire nous rappelle à tous que "la colonisation a ensauvagé l'Europe", et la reconstruction de notre humanité passera par le devoir de mémoire et la justice réparatrice.

S'il est nécessaire de déboulonner le roi de sa statue qui trône encore dans les rues de notre ville, il est également vital de faire tomber cet assassin de son cheval dans nos chants, nos danses et nos peintures.

" Travail forcé
Des mains coupées
Des corps violés
D'enfants crucifiés
Totems pillés
Terres exploitées
L'or blanc immaculé
De sang colonisé"

A travers les guerres, les massacres et les pillages, le crime colonial continue d'exister aujourd'hui, dans les mines de coltan du Congo ou les puits de pétrole du delta du Niger.

Ouvrir la boite de Pandore. Faire tomber les masques blancs dans une "boite noire". Mettre en image ce chant pour rompre le tabou noir & blanc.
Faire dialoguer la musique avec la danse afro-contemporaine et la calligraphie urbaine. Ralentir le mouvement pour mieux regarder le geste, pour rendre perceptible l'invisible. Battre du pied dans le sable du temps, honorer les morts et les vivants dans les déserts de nos cités d'or et d'acier. Ciseler des visages et des figures en clair-obscur pour mettre en lumière la dignité du colonisé."

David Marolito - regisseur van de videoclip "kumbuka"

Zonder alles te onthullen zal de clip dus declamatie, dans en stedelijke kalligrafie in een balckbox in beeld brengen.

Dit alles met een dynamische en eigentijdse postproductie.

Voor meer beelden: moodboard Kumbuka

Tegenpartijen en uw rol als bijdrager

Help ons om dit laatste project van de FAFOUL-saga af te ronden! Steun ons bij het maken van onze video! Het is ook een manier om te laten zien dat je er om geeft! U vindt alle tegenprestaties op deze pagina, maar voel u vrij om bij te dragen of deze oproep te delen, dat is een andere manier om deel te nemen aan het project!

Let op: als we het bedrag waar we op hopen overschrijden, zullen we niet alleen de betrokken mensen kunnen betalen (productie, verlichting, extra's, logistiek,...) maar zullen we ook een donatie kunnen doen aan 'Mémoire coloniale' die zich op grote schaal inzet voor de bewustwording en het in vraag stellen van deze kwestie!

Breek uw spaarvarken!

Steun de videoclip "Kumbuka" van FAFOUL

Our commitments