Vijf jaar geleden ben ik een reuzedraaimolen opgestapt en leerde ik een gemeenschap kennen die verworteld is in de Belgische geschiedenis. Mannen en vrouwen leven er samen volgens de seizoenen in een “Nomadenwijk”, een wijk die maar weinig verschilt van andere.

Capture_d_e_cran_2016-11-18_a__19.14.51-1500243465

Gewapend met mijn camera reisde ik met de foorgemeenschap mee tijdens haar jaarlijkse tournee doorheen Luik, Aalst, Antwerpen en Brussel. Ik koos daarbij voor discretie: zonder interviews of ingesproken tekst liet ik ieder tijdstip zijn eigen verhaal doen.

Door een kijk te nemen op hun familieleven, moeilijkheden en cultuur, staat de film stil bij de onbewuste traditie die hen leidt. Om welk ontastbaar overblijfsel gaat het? Is het niet datgene wat overblijft uit onze eigen steden en tradities, uit onszelf? Dit alles in de gemeenschap waartoe wij onbewust behoren. Doorheen deze jaarlijkse rondreis en met de hulp van deze innemende personen wil ik iets over onze eigen cultuur onthullen.

Capture_d_e_cran_2016-11-18_a__19.12.13-1500243368

“ Nomadenwijk ” is een tweetalige documentaire (FR-NL). De film, die vooral long shots bestaat, heeft als essentie indrukken na te laten bij de kijker: de schoonheid van de seizoenen, de kermispaden, de lichamen in hun natuurlijke omgeving, de tederheid van het familieleven, de sociale rituelen, de overdracht en hun verhouding tegenover het beleid van de verschillende steden waardoorheen ze trekken. Ik heb aandacht besteed aan het langzame tempo van het leven, zodat de kijker de tijd heeft om beetje bij beetje een eigen verhaal samen te stellen… en wie weet zo via de nomaden zijn spiegelbeeld te ontdekken.

Verspreiding

De verspreiding zal in twee stappen verlopen.

In eerste instantie zal de film geprojecteerd worden in een van de vele nationale en/of internationale documentairefestivals. De film op een festival voorstellen biedt natuurlijk de kans om, indien hij prijzen ontvangt, makkelijker te schitteren. Het zal ook de gelegenheid zijn om uitvoerig gesprekken te voeren over dit thema dat de overdracht van culturen inhoudt, maar ook hun onbewuste achtergrond.

De film zal buitenlanders kunnen verhelderen over de eigenaardigheden van de cultuur die hij blootstelt. Soms slaagt een afgelegen cultuur er beter in om vragen op te roepen over vanzelfsprekendheden. Het simpele gegeven dat zo’n kermissen midden in de stad plaatsvinden is bijvoorbeeld al iets dat in andere landen helemaal niet bestaat.

Er zijn ook overeenkomsten met andere Europese landen waar de foorgemeenschappen gelijkaardige zorgen kennen. De film zal een gelegenheid zijn om foorreizigers uit eigen land uit te nodigen om die problemen aan te halen.

Capture_d_e_cran_2017-06-09_a__16.51.36-1500243092

In tweede instantie vinden we het belangrijk om de film lokaal en zonder winstoogmerk te vertonen (cultureel centrum, feestzaal, mediatheek, school, bibliotheek, cinemaclub, …). Waar de kermis langsgaat zullen we proberen een vertoning mogelijk te maken.

We zouden willen dat die voorstellingen gesprekken en ontmoetingen mogelijk maken met wijkbewoners en enkele vertegenwoordigers van de foorreizigers. Zo zouden wij in aanwezigheid van de producer gesprekken organiseren. Naast de film zelf zouden deze ook het de band tussen kermis en inwoner als onderwerp hebben. Breder zouden ze ook kunnen gaan over lokale gebruiken en tradities die zich in deze kermisperiode vermengen.

Indien we over de nodige middelen beschikken, zouden we graag het Nationaal Centrum voor documentatie en Archief van de Kermis (NCDAK) in de verschillende steden uitnodigen. Dit documentatiecentrum voor nomaden werd gesticht door de Verdediging der Belgische Foorreizigers. Al sinds een paar jaar tracht men de kermis aan Waalse kant als immaterieel cultureel erfgoed te laten erkennen. In Vlaanderen werd het al in 2014 erkent.

Capture_d_e_cran_2017-07-18_a__11.27.26-1500370086

Waarom crowdfunding?

De opnames zijn achter de rug. Tijdens deze eerste fase werd ik geholpen. De beeldmontage is ook bijna af. Deze geldinzameling heeft als doel de afwerking (postproductie) van de film te financieren. Op die manier zal de film op het witte doek kunnen worden geprojecteerd. Als we die laatste stappen overslaan, is dit echter onmogelijk.

De geluidsmontage: We zijn op de kermis, waardoor het geluid heel specifiek is. Sarah Gouret (geluidstechnica) mag dus een immense opdracht verwachten. Allereerst moeten de geluidsbanden worden gereinigd, daarna moet indien nodig geluid apart worden opgenomen. Dit moet er voor zorgen dat de film een heel bijzondere identiteit bekomt.

De muziek: Voor de meer poëtische of subtiele scènes zal Michael Grébil muzikale wereldjes scheppen op basis van al bestaande kermisgeluiden. Op die manier wensen we werkelijke klanken een eigen ritme en melodie te geven.

The muziek van Michael grébil Liberg

Het mixen is een proces dat in een mengkamer plaatsvindt en in staat stelt de klanken te mengen en een geluidseenheid voor de film te ontwikkelen.

Het kalibreren is zoals een likje verf voor de film. Het is een verfijnde inkleuring die de film zijn identiteit geeft.

Titel en ondertitels: De typografie geeft de film een bepaalde stijl. Manu, een typograaf, heeft beloofd samen met mij te brainstormen om de geschikte typografie te vinden.

“DCP” of Digital Cinema Package is een filmformaat die het mogelijk maakt om de film in bioskoopzalen te projecteren.

Nomadenwijk

Supported by

The publications